Burra Burra

Toen de arm van de eend gerepareerd was zijn we toch nog een dag langer bij het gastgezin gebleven. Het weer was zo slecht dat het s a avonds op de televisie was en de volgende dag op de voor pagina van de krant. Ik kwam van de bus en moest 500 meter lopen en was tot op het vel nat.  We zijn vertrokken naar het zuiden van Adelaide. Via allerlei  binnenwegen naar Goowa. Hier komt de Murray,  de grootste rivier van Australië,  in de oceaan. Het was de hele dag donker weer en dreigend. Via via terecht gekomen in Second Valley. Hier overnacht en de volgende dag langs de kliffen gelopen. Was heel mooi daar. Daarna vertrokken naar Burra. Wij reden door duinen of heuvels maar deze waren echt pittig. Soms verplicht naar de twee. Over binnen wegen door de Barossa vallei richting Burra. Het weer blijft slecht dus na aankomst  in Burra een voormalig mijnwerkers huisje gehuurd. Ook de temperatuur is laag en door de vele ventilatie gaten in de auto is het koud. Thuis was iemand die vaststelde dat de aansluiting van de verwarming niet nodig was. Dit was een slecht idee, het is hier net voorjaar geworden. Vandaag de hele dag de stad verkent en dat was meer dan verwacht. 

Over Burra valt veel te vertellen. Zo was het in 1851 de grootste inlandse stad en was de bekende Monster Mijn de grootste metaal mijn in Australië. Een herder, Thomas Pickett, ontdekte het koper in 1845. Voor het bekend maken van de aanwezigheid van koper werd hij beloond met £ 10.= De mijn heeft een fortuin opgeleverd. Afghaanse  kameel drijver hadden het koper echter al eerder gevonden. De rechten om te mogen beginnen, Mineral rights,  voor een  oppervlakte van 20.000 acres bedroeg £20.000. Twee partijen hadden belang bij het koper, de Nobs en de Snobs. De Nobs waren kapitalisten de Snobs waren winkeliers en handelaren uit Adelaide. Om de zaak op te lossen steden de Nobs voor het veld in tweeën te verdelen en te loten wie wat kreeg. De Burra Special Survey, of de Monstermijn, belaat acht bij vier mijl. De Nobs kregen het zuidelijke gedeelte en de Snobs, SAMA, kreeg het noordelijke gedeelte en noemde het Burra Burra. Het zuidelijke gedeelte bracht niets op en sloot in 1851. Burra  Burra  werd al snel een van de grootste kopermijnen ter wereld. Wij zijn drie uren bij de mijn geweest en er valt veel te vertellen maar daar wil ik jullie niet mee vermoeien. Wel een paar feiten. Wekelijks was 600 ton hout nodig voor de stoommachines  (de omgeving werd helemaal kaal) de mijn was eerst een ondergrondse mijn later een open mijn. Voor 24 ton koper was toen 2 miljoen ton ore, waar het koper in zit nodig. Kooringa was de eerste plaats met bedrijfswoningen die nu nog bestaat. De mijnwerkers en de techniek kwam uit Cornwall. Door de komst van de vele mijnwerkers ontstonden allerlij plaatsen waaronder Llwchwr, wales.Verder gevangenissen gezien waaronder een voor vrouwen, bierbrouwerij en musea. Morgen eerst nog wat dingen bekijken en dan op richting Melbourne